Einu sinni fyrir langa löngu vann ég í fiskvinnslu á Óseyri við Axlarfjörð. Þetta voru tímar mikillar yfirvinnu og á kvöldin var hlustað á Stál og hnif eða Rúnarpéturgeirs. Hann er farinn... Og á helgum var leitað afþreyingar eins og gengur. Strákur sem ég deildi herbergi með var ágætis náungi en frekar drykkfelltur og herbergið okkar var félagsmiðstöð .þyrstra manna á Óseyri. Einn af fastagestunum okkar var sjóari á miðjum aldri, ég kalla hann hér Badda blöff.
Ég spurði félaga minn, af hverju bar maðurinn svona viðurnefni. Hann svaraði að Baddi væri vel þekktur um landið allt og ég fékk illan grun, enda nýbúinn að lána Badda nokkra seðla. Nokkrum dögum seinna fór ég að kvöldi til að brýna hnifinn minn og sagði: "Hvað heldur þú Gvendur, ætlar Baddi að borga?"
Næsta laugardag kemur Baddi askvaðandi ínn till okkar, lætur öllum íllum lætum og segir frá því hvernig hann barði sjö Finna í klessu í höfninni á Árósum, þegar hann var á farskipi sem háseti. Svo borgar hann skuldina og við erum vinir.
Þegar við fórum að fá okkur í glas, þá var hann fyrst háseti, siðan bátsmaður, stýrimaður og loksins skipstjóri og stórútgerðamaður. Mig minnir að hann hafði ráðið mig amk. tvísvar á tógarann sinn, sem gerðist út annarstaðar á landinu, hann væri bara í frí þegar hann var að beita á Óseyri.
Svo fór að ganga illa hjá fyrirtækinu sem Baddi beitaði fyrir og menn fengu ekkert kaup. Badda tókst að hnupla ávisunarblað hjá forstjóranum og fór hann austur á Sílisfjörð og keypti sér notaðan bil. Bláan Volvo, takk fyrir. Hann og Gvendur og yngri bróðir Gvends fylltu skottið með bjór og brennivíni og héldu svoleiðis veislu í farangrinum um alla nærliggjandi firði. Eftir nokkra daga partíástand sat Baddi aftur í eldhúsinu í verbúðinni okkar og spurði, hvort ég væri til að skutla honum á bilnum yfiri annan fjórðung, í heimaþorpið hans, þar sem faðir hans Badda átti stórafmæli. Hann sýnti mér úrklippu úr Mogganum og ég skildi, að Baddi vildi mæta á Volvóinu svo að faðir sinn gæti verið stoltur af sýni sinum.
Ég vissi hvernig málum var háttað og vildi ekki missa vinnuna á Óseyri og lenta meira segja í kast við lögin. Ég laug að ég væri ekki með bilpróf. Baddi fór svo að keyra sjálfur, en laggan tók hann á leiðinni mjög fljótlega og veislunni var lokið.
Ég sá svo seinna frétt í blaði, "sjómaður plataði leigubilstjóra" og vissi að Baddi væri ennþá að. Svo róaðist hann og siðast ég frétti af honum, þá var hann nýdáinn úr krabbameini, en hafði náð að sættast við konu sem hann átti börnin sin með. Megi hann hvila í friði.