Ég hef tekið þann pólinn í hæðina að líta á allt sem misheppnast sé eitthvað sem maður á að læra af, og ef það þurfti að fara úrskeiðis þá átti það ekkert endilega að fara neitt öðruvísi.
Við erum sett hér á jörðina til að læra og það hef ég svo sannarlega gert , mér finnst líka að skoðanir séu eitthvað sem má breyta og betrumbæta þegar og ef þroskinn leyfir.
Það er líka óþroskamerki að vera einsog vindhani að snúast eftir skoðunum annara.
Þroski er furðulegt fyrirbæri, þú þarft ekki að vera mjög gamall til að þroskast og þú þarft ekkert endilega að vera voðalega þroskaður þó þú sért kominn með nokkra tugi ára í kladdann, málið er að læra af reynslunni og vera kannski ekki að staðna í þínum skoðunum þó aðrir í kringum þig hvetji þig til að hjakka alltaf í sama gamla góða farinu.

Ég held að gamlar venjur séu ágætar en það má alltaf uppfæra þær og betrumbæta.
Breytingar eru af hinu góða og stundum þarf maður að stokka upp í kringum sig til að leyfa sínu ljósi að skína aftur, það er nefnilega ekki hollt að safna ryki .
Ég hef átt rosalega fín samskipti við allskonar fólk í gegnum tíðina og það fólk hefur verið á öllum mögulegum aldri og í öllum mögulegum þjóðfélagshópum og mér hefur fundist mest áberandi að þeir sem eru bitrir eða óvinveittir eru þeir sem hafa aldrei náð að vinna sig útur sínum erfiðleikum í lífinu, þeir sitja heima hjá sér og spyrja í sífellu ,,hvað ef þetta hefði farið svona , hvað ef hitt hefði farið hinsegin" og svona velta þeir sér uppúr reiðinni og sorginni án þess að vilja í raun skilja útaf hverju þetta fór svona eða læra af reynslunni og fara beint í sömu rútínu aftur já eða með öðrum orðum að berja hausnum við steininn.

Mér finnst líka alltaf skemmtilega mótsagnakennt að sjá trúað fólk sem getur ekki fyrirgefið mistök annara, það situr hátt uppí sínum verndaða heimi og bendir bara hinum og þessum að fara eftir hinu boðaða orði og fer svo heim til sín, bölvar , ragnar og baktalar fólk sem treystir því í blindni.
Sá sem getur verið hann sjálfur í gegnum súrt og sætt í mótlæti og meðbyr og staðið við sín orð og er ekki að röfla yfir sínum ósigrum í lífinu dag eftir dag er sá sem stendur með pálmann í höndunum þegar upp er staðið.

Þetta er svolítið það sem ég hef lært í sumar, þú ert settur hingað á jörðina til að læra af öllu sem þú gerir , öllu sem þér mistekst og öllum sem þú hittir , þú ert það sem þú hugsar , þú færð það sem þú átt skilið og uppskerð einsog þú sáir.
Og óskir þínar rætast bara ef þú trúir því að þær muni gera það.

Og ég er búin að fá slatta af mínum óskum uppfylltar með trú ,von , ást og æðruleysi að leiðarljósi. Takk fyrir mig.