Já það er alveg ferlegt þegar jóla og áramótaóþolið nær tökum á manni og maður sogast inn í væmna jólasöngtexta um hvernig þú komst með jólin til mín og fer að ímynda sér að lífið geti ekki verið fullkomið nema eiga einhvern mann til að knúsa og kúra með alla daga og nætur. Maður fer meira að segja að hugsa upphátt um fásinnu einog að vera í sambandi eða þaðan að verra eins og að breyta sínum víðfræga relaationship status á hinni ómissandi Sviplu.
Já það er fátt dýrmætara en að eiga börn og fjölskyldu, það er yndislegt að eiga vini og vinkonur og það er ekkert yndislegra en að vita að maður er elskaður af sínum nánustu.
Svo þegar samböndin sem maður hefur verið í eru orðin keimlík hvort öðru þá er kona eins og ég orðin frekar þreytt á endalausum fyrirspurnum um ýmislega líðan og um hvar hún sé stödd og hvernig hitt og þetta gengur og hvað sé að gerast og af hverju hitt og annað og hvar þetta og eitthvað sé og hvernig gangi að gera svona og hinsegin
ALLAN LIÐLANGAN DAGINN !
Og eru engar fréttir ekki góðar fréttir.
Já yfir hátíðarnar var ég greinilega með bleik gleraugu og ég hef tekið þau niður í bili .
[Reynir að rifja upp langt langt aftur í tímann] Dula, svo sannarlega. Þú ert heppin.
Hafðu það notalegt. Fleyg orð, sem gamall karl úr mínu heimahéraði
lét einhverntímann útúr sér, hljómuðu eitthvað á þessa leið:
„Hafi ég skipt um skoðun, þá er það fyrir það að mér hafi vaxið vit“.
Vjer myndum nú aldrei nenna að halda uppi umfangsmiklum fyrirspurnum/eftirliti um líðan og athafnir allan daginn alla daga eins og fjelagsritið gefur í skyn að hafi átt sjer stað. Kannski ferlega órómantískt en samt... [Setur hinsvegar í gang gríðarlega umfangsmikið eftirlit með óvinum ríkisins og hlerar yfir 20.000 síma]
Hormónarnir, hmmmm ætli sé ekki hægt að láta taka þá úr sambandi[glottir ógurlega]