Ţađ loga eldar
upplýstra skođana
geigvćnleg hugsun
undir glórauđu hári.
Byltingin ţó
banar engum
en vefur börn sín
í vođir mjúkar.
-----
-----
Ţađ streyma lćkir
lítilla ţanka
sem ekkert stjórnvald
stíflađ getur.
Niđri viđ ósa
ţeir allir líđa
áreynslulaust
af gömlum vana.
-----
-----
Ţađ andar köldu
ofan af heiđum.
Gusturinn fylgist međ
ferđum allra
handtekur ţá
sem hlýđa ekki
og smýgur inn um
smćstu gáttir.
-----
-----
Ţađ bíđa frć
í frjórri moldu
eftir ađ ţíđan
ţau upp veki.
Fegurstu blómin
mun fólkiđ lesa
og blöđ ţeirra geyma
börnum til handa.
Ţetta er huggulegur sálmur. Mér dettur í hug Jón Gnarr, Alţingi og Davíđ Oddsson viđ lestur ljóđsins. Ćtli ţađ sé bara tilviljun...?