Ţađ var í fyrrahaust sem lóan flutti af landinu.
Hún leigđi íbúđ međ dóttur Stađar-Páls.
Hún vildi kaupa sig úr vistarbandinu
og veiddi fisk međ blöndukút um háls.
Og ţegar svanurinn hafđi klćtt sig í rauđu kápuna
var kominn fyrsti maí og sviđiđ beiđ.
Hann flutti sig blađlaust gegnum rćđuna
um bókmenntir sem viltu fólk af leiđ.
Á međan hrafninn fćgir silfriđ, hljóma lúđrarnir
sífellt hćrra og biđja ţess ađ komast inn.
Hann breiđir svartar fjađrir sínar yfir andlitiđ
og segir konunni ađ kynda ofninn sinn.