Viđ Ingjaldshöfđa álftirnar kvaka
inn ađ bćnum bissnessmenn aka.
Hlćjandi í bóndans hendur taka
hann heldur ţá kjafti á međan.
Úti viđ flóann er örlítil skora
auđvitađ prófum viđ - viltu ekki ţora?
Vopnađir tćkjum ţeir bora og bora.
Bjargrćđiđ kemur ađ neđan.
Ýmislegt hafa ţeir á sínum prjónum
og auđveldlega sleppa ekki klónum
heldur vađa um á skítugum skónum.
Skömm ţeirra fyrnist í straumnum.
Ţađ tjónkar lítiđ ađ teygja einhvern lopa,
viđ töppum á flöskur hvern einasta dropa.
Flýttu ţér nú - og fáđu ţér sopa
ţú ferđ ekki ađ missa af draumnum.
Í haganum ţeir hnífana brýna.
Hönnunarteymiđ var flutt inn frá Kína.
Skítt međ ţađ ţó fjöreggiđ fína
sé fast milli stafs og hurđar.
Á bökkum árinnar bóndinn sefur.
Borholan lítiđ af sér gefur.
Tíma til búverka tćpast hefur
hans tár eru gengin til ţurrđar.
ţÚ ert stórskáld og gćti hćglega orkt ţjóđrsálina í kútin
eđa lofsungiđ hana til dáđa ađ fram fram aldrei ađ víkja . Ţú átt orđiđ sem flytur fjöll og mátt ađ hagrćđa fyrir ţeim á nýa stađnum