Hér eru heldur engin jól.
Í Kína mér núna ei kátum líđur,
og kremst mín fróđleiksţyrsta sál
ţví undir sig hafa ţeir sölsađ síđur
sem sannleikann bera um ýmis mál.
Ţótt töfrandi múr hafi túristann hrifiđ
sem teygist frá jöklum til rjúkandi sands
ţá finnst annar sá er ég fć eigi klifiđ
hinn fastgróni eldveggur ţessa lands.
Á endanum helst bara huga minn léttir
ađ húka í von um ađ ekkert sé ađ;
ţví ţegar í mánuđ ég fć engar fréttir
ţá finnst mér sem heimurinn standi í stađ.
Er ekki hćgt ađ fara bakdyramegin á ţessar hrćđilegu síđur? Ţađ er eins gott ađ ţeir eru ekki búnir ađ fatta ţessa!
Ţú kemst greinilega hingađ
[Ljómar upp]
Bara spyrja frétta, ég er viss um ađ vel flestir vilja upplýsa ţig. Enda hefur ţađ skýrt komiđ fram í fjölmiđlum síđan í gćr ađ viđ almúginn eigum rétt á ađ fá vita hitt og ţetta... en bara ţađ sem blađamenn hafa ákveđiđ ađ viđ eigum rétt á ađ vita. Ţeir eru margir eldveggirnir í ţessum heimi.