Eftir ađ krumpa gerđi mig ađ sínu eigin hirđskáldi hef ég svitnađ dag og nótt. Ţví ađ ţessum heiđri fylgja ađ sjálfsögđu skyldur og ţćr ekki léttbćrar.<br /> Hvađ ef Krumpu líkar ekki ţađ sem ég hef fram ađ fćra. Hvađ ef öđrum líkar ekki ţađ sem ég hef fram ađ fćra.<br /> Ég hef nú sigrast á óttanum og sendi frá mér ţrjár lítilmótlegar vísur.<br /> Ţćr eru mitt fyrsta verk sem hirđskáld en eins og gestapóar vita hef ég ađalega notađ krafta mína til ţessa dags til klám og níđvísnagerđar.
Best af konum Blútsins er
bangin ei í sinni
Um hana nú yrkja fer
í ađdán mestri kynni.
Fegurđ gleđi og fallegt mál
fasi hennar lýsa.
Aldrei fer međ fals og tál
fínust ofurskvísa.
Er flíkar skođun, flottust er
fćrir máliđ rétta.
Ekki ađ villum verđur ber
vel nćr orđ ađ flétta.
Er ekki til siđs ađ skála fyrir svona löguđu hér? Ég segi alla vega skál fyrir Krumpu, úr ţví hún er nógu góđ til ađ ađrir sjái ástćđu til ađ yrkja brag um hana. Ţađ ţóttu góđar konur í gamla daga, sem ort var um. Skál.