Stundum eru hlutabréfaviðskipti ansi furðuleg....
Um daginn var lítil frétt sem vakti athygli mína. Þar var sagt frá núverandi bankastjóra Glitnis. Ég man nú ekki hvað blessuð konan heitir enda er það ekki atriði sem öllu skiptir. En frétt þessi snérist um hlutabréfakaup þessarr konu. Hún, já eða eignarhaldsfélag hennar hugðist kaupa hlutafé í Glitni, andvirði 100 milljónir. En fyrir einhver furðuleg tölvumistök var hlutaféð aldrei fært inn. Þetta uppgötvaðist ekki fyrr en lööögnu síðar.
Það furðulega í málinu er hinnsvegar að aldrei stóð til að rukka eignarhaldsfélagið um þessar 100 milljónir. Arðurinn af þessum 100 milljónum átti að fara upp í kaupin. Hvernig í déskotanum er þetta hægt? Kaupa 100 milljóna hlut án þess að leggja framm eina einustu krónu. Ég er ekki hissa á að allt hafi farið í sveitt og loðið rassgat ef þetta hafa verið vinnubrögðin svona almennt. Ég er ekki hagfræðilega menntaður en mér finnst varla ganga upp að búa til hlutafé úr upphæð sem aldrei hefur verið lögð framm.
Sterling áhrifin minn kæri... þú tekur flugfélag, segir það þokkalega stöndugt og skolli verðmætt og einhver kaupir það á 5 milljarða, ákveður samt að einhver annar þurfi að eiga það og segir félagið mun betur statt og verðmeira en áður var talið og selur það á 20 milljarða. Svo kemst all svínaríið upp og félagið er verðminna en 0 þegar upp er staðið og heliingur af fólki missir vinnuna.
Þettað er auðvelt að skilja ef maður ímyndar sér helíumblöðru sem lítur út fyrir að vera peningapoki.
Þá er nú fínt að hlutabréfin eru orðin að lofti líka. Eru þá ekki bara allir sáttir, ha?
Þetta minnir mig á það þegar ég plataði Kölska einu sinni, það var þó góðgerðastarfsemi en ekki eigingróðastarfsemi.
Ívar hitti naglan á höfuðið. Þetta var bara talnaleikur eingöngu ætlaður til blekkinga, sem hafði ekkert á bak við sig.
Þú hittir naglann á höfuðið! Þetta eru óeðlilegir viðskiptahættir og þessi tussa sem er bankastjóri hefði svo sannarlega átt að tapa öllu sem hún á vegna þess.