Ţađ er eitt sem oft fer í pyrrurnar á mér. Ţađ er fólk sem notar of mikiđ af ilmefnum. Gildir ţá einu hvort um sé ađ rćđa karla eđa konur. Eins og ţegar ég fór í Bónus um daginn... ţá var ţar staddur einhver sem hafđi svo óheyrilegt magn af rakspíra ađ manni lá viđ uppköstum í 5 metra radíus. Ef hann vćri rússi héti hann örugglega Igor Ilvatzky. Ţađ er sjálfsagt ađ ilma vel, sjálfur nota ég rakspíra annars lagiđ. En fólk verđur ađ kunna sér hóf. Smá gusa úr flöskunni.... EKKI ÖLL HELVÍTIS FLASKAN !!
En ţađ á alltaf ađ tćma úr flöskunni. Annađ er bara tímasóun. Skál! [Tćmir flöskuna]
Ég drekk frekar kardimonudropana ef ţeir fást, Stundum verđur mađur samt ađ drekka ţessa sápu ef ef kardinn er uppseldur.
Ć hvađ ég er sammála ţér! Sumir virđast halda ađ ef ţeim finnst einhver lykt góđ, ţá eigi ađ nota ríflega af lyktinni. En ţar skjátlast ţeim um tvennt: Í fyrsta lagi ađ lyktin verđur síđur en svo betri eftir ţví sem meira er notađ, og í öđru lagi ađ ekki hafa allir sama nef fyrir ilminum. Mér hefur margsinnis legiđ viđ uppköstum og höfuđverk vegna tillitslauss ilmsjúks samferđafólks.
Hins vegar getur vel valiđ ilmvatn og rakspíri sem notađ er í hófi veriđ ákaflega ađlađandi ilmur.
Ţetta eru orđ í tíma töluđ. Ţessir aumu ilmfíklar gera manni lífiđ leitt hvar sem ţeir eru á ferđ. Sennilega eru ţeir ađ fela annan og verri fnyk sem fylgir ţeim og líklega eru ţessir einstaklingar andsetnir ef eitthvađ er ađ marka frćđirit um ţau málefni.
Hvađ segirđu, var einhver ađ hella spíra á sig... ţetta kalla ég einfaldlega drykkjuvandamál...
Ţegar ég fer í bađ (tvisvar á ári) nota ég einungis örlítiđ af ilmefnum, enda eru ţau búin ađ endast í um 70 ár.