Ţađ var ţröngt setiđ í litla herberginu, ţó voru ađeins tvćr manneskjur ţar inni,. Gamall mađur í rúminu og viđ rúmiđ sat ung stúlka sem vann á stađnum og hélt í hönd gamla mannsins. Allir ćttingjar mannsins voru látnir og dóttir hans bjó í öđru landi. Starfsstúlkan var sú eina sem mađurinn átti.
Stúlkan skođađi myndir á veggjum, myndir af brúđkaupi, myndir af börnum, myndir frá afmćlum og veislum og eina mynd af hvolpi. Mađurinn á myndunum var allt annar en sá sem lá í rúminu, mađurinn á myndunum var međ dökkt hár og bumbu, mađurinn í rúminu var horađur og hvíthćrđur.
Mađurinn hljóđađi, stúlkan strauk um vangan og sagđi ađ allt vćri í lagi og strauk manninum um munninn međ blautum svampi. Hljóđin hćttu og mađur hóf handa viđ ađ draga andann.
Mínúturnar liđu og áfram hélt stúlkan í hönd gamla mannsins, enginn átti ađ vera einn á svona stundu.
Kukkustundum síđar opnađi mađurinn augun dróg andan ţrisvar sinnum og hćtti, friđur fćrđist yfir andlit hans. Stúlkan leit á klukkuna, hún var korter yfir tvö. Hún sleppti hönd hans, stóđ upp og kyssti hann á enniđ, ađ lokum kveikti hún á kerti. Nokkru síđar eftir hún hafđi signt sig og gamla manninn fór hún fram og tilkynnti andlát hans.
Ţegar heim var komiđ grét stúlkan sig í svefn.
Ćttir ţú nú ekki ađ fara ađ breyta ćviágripunum hjá ţér Aulinn minn? Eđa varst ţetta ekki ţú?
Í ljósi fyrri skrifa Aulans átti ég von á niđurlagi, ţar sem gamli mađurinn, ţrátt fyrir ađ vera í andarslitrunum, sýndi ungu konunni kynferđislega áleitni. Sbr. dirty old man og allt ţađ.
Ekkert slíkt kom ađ ţessu sinni og fyrir bragđiđ er textinn bara ein af ţessum klisjukenndu vellum.
Fínt hjá ţér og allt ţađ, en ég bjóst samt viđ einhverjum bannsettum pervertisma. Ţađ kemur bara nćst..
Eins og alltaf text ţér ađ lýsa ađstćđum á óskaplega myndrćnan hátt. Eitthvađ sem ég vildi ađ ég gćti...