Fyrsti “kærastinn” minn, Jói, bjó við hliðina á Berglindi. Og var hann kærasti okkar beggja. Þóra vildi ekki eiga hlut í þeim ástarþríhyrning. Ég og Berglind báðum hann um að verða kærastinn okkar uppá Brauðhól, sá hóll fékk það viðurnefni vegna þess að Sigga skrítna kona um sextugt dreifði brauði á hólinn til þess að gefa fuglunum. En hann játaði okkur. Berglind neitaði hinsvegar að kyssa hann “hvað ef hann er með tannpínu” sagði hún alltaf, blessaður aulinn vissi ekki að tannpína var ekki smitandi þrátt fyrir að ég sagði henni það ákaft. Þannig að það var í mínum verkahring að sjá um kossaflens. Eitt sinn þegar við vorum heima hjá mér, ég og Jói, vorum við að kyssast. Ég á nærbol og allt voða rómantískt. Svo rekur Jói við, og þarmeð var sambandi okkar lokið. Ég vildi sko ekki vera með strák sem prumpaði. Hann reyndi þó að kenna kettinum mínum um þetta en ég neitaði að Bútur gæti gefið frá sér svona hátt búkhljóð. Jói talaði ekki við okkur Berglindi eftir það, og stuttu seinna fékk ég tannpínu. Berglind fagnaði því og sagðist hafa haft rétt fyrir sér allan tíman, ég trúði henni.