Nú vita allir ađ frúin brenndi dagbókina mína, samanber síđustu dagbókarfćrslu. Nćstu daga og vikur ćtla ég ađ reyna ađ rifja upp gamlar dagbókarfćrslur sem voru í dagbókinni minni, betra ađ rifja ţađ upp fyrr en síđar, ţví ţađ líđur ađ ţeirri stund ađ gleymnin fari ađ herja á mig og ţó ţađ sé skammtímaminniđ sem svíkur fyrst, ţá er ljóst ađ gloppur munu myndast í kollinum og (nú man ég ekki lengur hvađ ég ćtlađi ađ segja svo ég lýk ţessu bara).
Ţú skrifađir 6. júlí s.l. ađ ég hefđi lánađ ţér alveg helling af peningum og ađ ţú ćtlađir ađ borga mér til baka í endađan september, manstu?
Já var ţađ ekki mig minnti ţađ [klórar sér í skegginu]. Ég mun leggja inn á ţig helling af peningum í lok september, takk fyrir ađ minna mig á ţađ.