Mikið djöfulli er nú gott að vera kominn til landsins. Eftir of langar flugferðir, of löng stopp á flugvöllum, grenjandi smábörn (mín eigin) og öngvan svefn komum við til landsins. Hvaða apaköttur stendur fyrir því að maður þarf að fara niður einn stiga og svo upp annan til að láta kíkja á vegabréfið sitt? Og hvurs vegna fann ég töskurnar mínar ekki strax? Fjandinn hafi þetta.
Þegar ég loksins fann farangurinn hlóð ég honum á þar til gerða kerru. Hefði raunar þurft lyftara. Fjandans kerran beygði illa og það endaði með því að ég velti henni fyrir framan nefin á tollvörðunum. "Velkominn til Íslands" . Ég hefði átt að renna í kvikindið
En allt um það, þetta hafðist og nú er allt í lukkunnar velstandi. Veisluhöld og tertuát alla næstu viku, og rúmlega það.
Það gerist vart betra.