Hinir dásamlegu samljóðar suða
Geitungasuða í símaklefanum
dætur mínar hlæja að rygningunni
og þær syngja dátt án sérhljóðanna
síðan strekkja þær hendur til himins
og standa stoltar á tám
Bráðum kemur regnið
og skýrir út fyrir þeim
samhljóm hjartans sem veit
og augnanana sem sjá
Bráðum skýn sólinn
í okkar átt
Dagurinn tekur nóttina handabandi
það finst enginn tíð nema
sú milli handa okkar
snerting fingurgómanna
Vorið er komið
með fingraförinn sín