Nú er Bleik brugđiđ, ađ mađur sendi frá sér feminiska sálma - en ćtli mađur bláni nú ekki fljótt aftur og belgist í klámi og dirrindí
Á fortíđ byggjum, fram ţó hyggjum,
frelsiđ tryggjum öllum jafnast.
Ef ađ liggur liđ á hryggjum
lítt ađ bryggjum afli safnast.
Fyrri mćđur fćrin sóttu,
fornum hefđum renndu móti
ţeirra verka ţjóđ mín njóttu
ţó ađ festi oft í grjóti.
Frćnka, systir, frćndi, bróđir,
fađir, móđir, amma, afi
röngu úr vegi ryđjum, slóđir
réttar svo ađ börnin hafi.
Ţráđinn spinnum, látum linnum
loks er finnum jafnađ úr um
aflann, vinnum vegi sinnum
vel ţá kynnumst góđum túrum.
=========
Áđur en ţetta hverfur af forsíđunni ćtla ég ađ kvítta fyrir og lýsa yfir megnri ánćgju međ ţessi kvćđi. Ţú ert snillingur.
Nú eru síđustu forvöđ ađ tjá sig um ţetta áđur en ţađ hverfur af forsíđunni og gerum vjer ţađ hjer međ. Snilld mikil finnst oss ţetta.