Snilld! Yndislegt! Æðislegt!
Heiðglyrnir, þú ert langbestur.

Þú er nú meira krúttið. Þakka þér Furða mín..!..

Ólýsanlega flott... maður verður bara orðlaus!

Frábærlega vel unnið rit.

Þú átt virðingu mína alla fyrir þessa smíð.

-

Nei sko fleiri krútt [Riddarinn ljómar upp af þakklæti]

Gríðargóður sálmur hjá þér.

Góður fróðleikur um þessi grasknúnu ökutæki.
Takk fyrir.

Snilldarlegur blautlegur kveðskapur (eða er það kannski bara einhver vísbending um hugarfar vort að sjá eitthvað slíkt hjer...)

Forzetin sér ýmislegt, hér er ekkert gefið upp..Þakka ykkur falleg orð.

Glæsilegt hjá þér. Þetta minnti mig á fyrstu hestaferðina mína sem farin var í sumar [leggst í nostalíuna fram undir kvöld]

Unaður að lesa, fer beint í úrvalsrit ásamt fáum útvöldum.

Amen.

Ég þakka guði fyrir það að tryppin eru ekki sjálfskipt, því þá hefði ekki orðið til þessi frábæri sálmur og skammhenda. Takk fyrir.

Eins og áður hefur komið fram er hér gáfað og fallegt fólk með óaðfinnanlegan smekk..!.. Þakka ykkur..

Þér eruð hagleiks skáld Herra Heiðglyrnir, á því leikur engin vafi.

Það er naumast uppi á þér trippið Heiðglyrnið! Ákaflega "dónalegt" og flott [Roðnar yfir þessu öllu saman]

Ömó!

Hó og hæ ! Þetta rit er með ágætum, en áður en ég opnaði það hélt ég það fjallaði um allt annað mál. þ.e.a.s. íslensk TYPPI. Sko... það má nefnilega með sanni segja að íslensk typpi tengist flest...þannig er það nú. Fáir eru óskyldari öðrum en í sjöunda eða áttunda s.k.v. Íslendingabókinni svo eru líka til svo margir kviðmágar og sv. frv...

Ég las nú reyndar Íslensk tippi lengjast mest.
Leir á greinilega við svipaða lestrarörðuleika að striða

FLOTT PABBI..!.. Sumum veitti nú ekki af að lesa þetta aftur..!.. Vúúúúhúúú..!.. aaahhh..!..

Glæsilegur að vanda Riddari.
Ekki grunaði mig að þú værir hestamaður. [glottir einsog asni]

Minn hestur hét nú bara Snati.

Enn sannar riddarinn ákveðna yfirburði. Hafðu þökk fyrir.

Mikið eruð þið yndislega góð...við Riddarann[finnur aðeins fyrir rykinu]

Takk, ég ætla að verða hestamaður.

[sækir ryksuguna]

Lystugt listaverk.

Þú ert hörku skáld Heiðglyrnir.

Gott fólk, þið eruð gæða-blóð, sem kunnið að meta kvæði-góð..!..
Þakka ykkur alveg milljón..!..

Glæsilegt, kæri skáldbróðir. Þér eruð goðsögn í lifanda lífi og sannið það stöðugt fyrir okkur hinum.

Vísurnar er sosum í lagi, en hrossin þín eru biluð.
Kannski er um arfgengan kvilla að ræða, veit ekkei um það, en allt það salltkjöt sem sem ég hef kynnst hefur verið sjálfskift.

Sundlaugur minn, goðsögn..?..[fær hikstakast úr hlátri].
.
dordingull heiðursapinn minn..[Ertu viss um að hross komi hér við sögu..?..]

Þú bregst ekki, alltaf jafn skemmtilegt að lesa verk þín.

Frábært hjá þér kallinn, gaman af þér.

[Orðlaus af aðdáun]

Hestamennsku hömpum vér, hérmeð eftir lestur. Gestur skáldafák á fer, frækin kvæðaprestur.

Api get ég verið!
Nú þegar ég ríð yfir sviðið öðru sinni, án þess að vera á harða stökki, átta ég mig auðvitað á því að hross koma málinu ekkert við og myndin af tryppinu er hér eingöngu höf í þeim tilgangi (ný gangtegund?) að blekkja siðgæðisnefndina.
Lymskulegasti skáldskapur síðan Hafið bláa hafið var samið.
FRÁBÆRT!

Þetta er fínt.

Ég á ekki orð

Ég á orð: Frábært!

Þetta er aldeilis stórfínt. Þetta gæti ég ekki.

Nú er Riddarinn á gullhamratrippi. Vússsj...

Hmmm... seint koma sum komment en koma þó, þetta er bráðskemmtilegur kveðskapur! [knúsar Heiglyrni svolítið og grúppíast!]