Þetta mætti nú heimfæra upp á Íslendinga og móðurharðindin þegar nóg var af hrossakjeti í landinu, en frekar nöguðu menn skósóla sína en að lóga dróg til átu. Heimskan er líka í heimahögum.

Vinsamlegast athugið að þýðing þessi fjallar ekki um heimsku af neinu tagi, öllu heldur um gáfur klaufdýra þ.e. Búkollu, og hvað ísland kemur víða við sögu.

Var þetta þýðing... úr hvaða tungumáli?

Þetta er fín landkynning, það vantar ekki, en þó verð ég að benda þér á smá misskilning, minn ágæti Bakbláskjár. Ég er nokk viss að um sé að ræða kúst en ekki hana Búkollu okkar. Kústar er dýrkaðir af Sandskrítmælandi Indverjum og dettur þeim ekki til hugar að leggja þá til munns. Af þessu hef ég komist með mjög svo ófullkominni atferlisrannsókn. Þessi misskilningur er mjög algengur en hann á rætur sýnar að rekja í slæmri þýðingu á orðinu ﻁﻦﻜﻩﻝﻝ&#65 216; sem er orð á sanskrít sem beinþýtt yfir á íslensku þýðir bústolpi . Sandararnir kölluðu kústa bústólpa (af nokkuð augljósri ástæðu). Bústolpi á hindi er síðan dumnumkya. En Indverjar nota aftur á móti það ágæta orð um koll. Um þetta hefur síðan staðið nokkur styrr í gegnum tíðina og hafa sandarar haldið áfram að dýrka sína kústa en borða kolla í hvert mál á meðan Indverjar (Hindimælandi) bryðja kústa af bestu lyst, sitjandi á sínum hjartfólgnu kollum. Einhver íslenskur Indíafari (og mjög líklega kotbóndi) hefur síðan séð að beljur eru ekki lagðar til munns á Indlandi, heyrt að debatinu og því lagt saman 2 og 2 og fengið 43. Beljur eru ekki lagðar til muns einfaldlega vegna þess að þær eru notaðar við að stjórna umferð (til 23 aldur, sem telst til 72 ára í mannsaldri, en þá fara þær á ellilífeyri .

Þetta er fín landkynning, það vantar ekki, en þó verð ég að benda þér á smá misskilning, minn ágæti Bakbláskjár. Ég er nokk viss að um sé að ræða kúst en ekki hana Búkollu okkar. Kústar er dýrkaðir af Sandskrítmælandi Indverjum og dettur þeim ekki til hugar að leggja þá til munns. Af þessu hef ég komist með mjög svo ófullkominni atferlisrannsókn. Þessi misskilningur er mjög algengur en hann á rætur sýnar að rekja í slæmri þýðingu á orðinu ﻁﻦﻜﻩﻝﻝ&#65 216; sem er orð á sanskrít sem beinþýtt yfir á íslensku þýðir bústolpi . Sandararnir kölluðu kústa bústólpa (af nokkuð augljósri ástæðu). Bústolpi á hindi er síðan dumnumkya. En Indverjar nota aftur á móti það ágæta orð um koll. Um þetta hefur síðan staðið nokkur styrr í gegnum tíðina og hafa sandarar haldið áfram að dýrka sína kústa en borða kolla í hvert mál á meðan Indverjar (Hindimælandi) bryðja kústa af bestu lyst, sitjandi á sínum hjartfólgnu kollum. Einhver íslenskur Indíafari (og mjög líklega kotbóndi) hefur síðan séð að beljur eru ekki lagðar til munns á Indlandi, heyrt að debatinu og því lagt saman 2 og 2 og fengið 43. Beljur eru ekki lagðar til muns einfaldlega vegna þess að þær eru notaðar við að stjórna umferð (til 23 aldur, sem telst til 72 ára í mannsaldri, en þá fara þær á ellilífeyri .