Eins og flestir hafa eflast tekið eftir, þá hef ég ekki séð mér fært að heiðra ykkur ágætu félaga með nærveru minni síðastliðnar vikur.
Ég mun reyna að ráða bót á þessu vandamáli, en ástæða fjarveru minnar eru miklar annir, bæði í einkalífi, sem og á öðrum sviðum lífs míns.
Ekki verður tekið við kvörtunum að svo stöddu.
Merkilegt! Ég var einmitt að velta því fyrir mér hér í gærkveldi hvað hefði orðið um þig.
Þótti mér skarð fyrir skildi í fjarveru þinni. Velkomin aftur, aftur og aftur...
Ég hef áhiggjur af því að ég sé að vera gamall, næ ekki lengur að leggja á minnið alla fastagesti hérna. Allavega vertu velkomin "aftur" Íris