Mann og annan muntu ala
mætan bæði og þræsinn.
Einn mun hjala annar tala
ævi beggja ærið svæsin.

Einn mun klóra, annar tóra,
endasteypast, lenda á drumb,
baldinn, bellinn, bjóra þjóra,
bergja beisku, byrgja þumb.

Gagn er þér að geyma klær
þó gjarnan brýna og fægja.
Réttvíst aga, reynast kær
ráða heilt og vá frá bægja.

Líta máttu lúkum nær
löstur ætíð er að rægja.
Tíminn buri togar fjær
takið á þeim mátt þá hægja.

Í þularstólnum þegnar sitja:
þokkar, tími, gjörðir, hnátur.
Dauði þeirra mun dag einn vitja
duldar leystar lífsins gátur.