Þetta kallast sjálfbærni.

Merkilegur arinn þetta, með flísum og klósetti fyrir gesti. Sennilega ekki vinamargur maður sem býr þarna.

Nei - en það góða er að það eru VEGGIR á klósettinu - verst samt að það þurfi að skríða gegnum arininn til að komast á það. Alger snilld! Þ.e. nema salernið sé inn af steinflísunum...

Það leynast greinilega hinar kynlegustu vistarverur um allan bæ.

Vjer skiljum þetta þannig að um sje að ræða arinn er inniheldur annan arinn er umkringdur er flísum. Inn af þessum arni í arni er síðan gestasalerni.

Ég skil þetta með gestasalernið einfaldlega þannig, að það séu flísar bæði á gólfi og veggjum, en hins vegar vildi ég ekki þurfa að troðast gegnum arininn til að komast á snyrtinguna.

Salarni?

Þetta er í styttra lagi hjá þér Krumpa, sem er gott.

Félagsrit eiga að vera stutt og hnitmiðuð. Þarna nær hún að gera tvent í einu, það er eitthvað sem við karlmenn kunnum ekki.

Flísar á gólfum og veggjum? Eruð þið hissa þó það kvarnist úr timbrinu sem er brennt í arninum og það lendi á salerninu fyrst það er þarna inn af... EN það mætti alveg sópa flísunum út svona af og til svo þær fari ekki að ná upp á veggi... ekki vildi ég setjast á það salerni sem væri þakið flísum... ég væri árið að tína þær úr!

Svo er við þetta að bæta að heima hjá foreldrum mínum er arinn sem ég kallaði alltaf Þór... get it, Þór arinn...

Brand-arinn er góður arinn, þar eð brandur brennur vel.

Nei sko, krumpa breytti fyrirsögninni í samræmi við það