Tengdamömmur eru gagnleg verkfæri sem finnast á flestum skrifstofum. Oddhvass kjaftur þeirra nýtist vel ef leysa á hefti - nú eða ef þig langar að skera vinnufélagana á hol.

Hins vegar er til önnur tegund af tengdamömmum, sú tegund getur verið mun skaðlegri, en jafnframt sakleysislegri. Tengdamæður minna um margt á Nornirnar eftir Roald Dahl sem ég las ekki fyrr en um tvítugt, og hef verið myrkfælin síðan. Þú sérð ekki á konu hvort hún er tengdamamma, tengdamömmur eru nefnilega af öllum stærðum og gerðum, þær geta verið litlar, stórar, feitar, mjóar, ríkar, menntaðar, ómenntaðar, vingjarnlegar, ruddalegar, heimskar, gáfaðar o.s.frv. Hið eina sem þessar konur eiga sameiginlegt er að hafa alið af sér goðumlík sveinbörn. Sveinbörn þessi eru afbragð annarra, gullfalleg, klár, tilitssöm, alger tryllitæki í rúminu, góðir kokkar, snyrtipinnar og góðir skaffarar. Eina ógæfa þeirra í lífinu er makinn, þ.e.a.s. ÞÚ, sem gerir sér enga grein fyrir heppni sinni að hafa landað þessum herlegheitum.

Ég á gamla frænku sem er tengdamamma. Árum saman var ég búin að heyra sögur af tengdadótturinni, þessu óverðuga, sóðalega ferlíki sem tældi saklausan drenginn í net sitt, net spunnið af kvenlegum klækjum og blekkingum, sem enginn nema tengdamamman sá í gegnum. Það var bara hreinlega ekkert gott um þetta eintak að segja. Hún var sóðaleg, léleg húsmóðir, afleitur kokkur og afskiptalaus móðir. Þegar kom loks að því að ég skyldi hitta þennan óskapnað mætti ég með handsprengjur og hnífa innan klæða, enda albúin því að þurfa að forða mér með líf og limi frá þessu slóttuga skrímsli. ,,Hittingurinn" kom því vægast sagt á óvart. Ófreskjan var einhver ljúfasta, skemmtilegasta og yndislegasta stelpa sem ég hef hitt.

En það eru ekki allar tengdamæður svona. Sumar vilja vera ,,vinkona" þín. Það er versta tegundin. Þær eru sosem nógu ljúfar, kyssa þig og kjassa, hringja að tilefnislausu til að spjalla og vilja allt fyrir þig gera. En varaðu þig! Þetta er gildra!

Aldrei Aldrei Aldrei segja tengdamömmu að það sé eitthvað að í sambandinu. Hún reynir með klækjum sínum að blekkja þig til þess, hún segir ljótar sögur af sínum manni og ætlast til að fá borgað í sama frá þér. Ekki falla fyrir þessu! Þó að maki þinn elskulegur hafi ekki vaskað upp síðan 1975, sé varla kassavanur, liggi og horfi á fótbolta allan sólarhringinn lyktandi af bjór og sjoppumat, steli úr buddunni þinni og viti varla hvað börnin heiti.... þá máttu aldrei, aldrei gefa í skyn við tengdamömmu að hann sé eitthvað annað en fullkomnunin holdi klædd.

Hann er þrátt fyrir allt litli strákurinn HENNAR, var það áður en þú komst til og verður það út yfir gröf og dauða. Þú ert bara tilgangslítið viðhengi sem hún verður af illri nauðsyn að þola. Þú ert ástæðan - eina ástæðan - fyrir því að litli gullmolinn hennar náði sér ekki í prinsessu eða stórerfingja. Þú ert það versta sem fyrir hana gat komið og því er erfitt að kyngja.

Aldrei gefa í skyn nokkuð annað en að þú hafir verið hrein mey þegar þú varst svo óumræðilega heppin að hitta þennan kostagrip. Annað er hreinlega móðgun við erfingja þessarar merkilegu konu. Fyrir okkur sem eigum börn fyrir getur þetta verið snúið en þá er snjallt að gefa í skyn gerfifrjóvgun eða einfaldlega göngutúr í pilsi í of mikilli golu.

Annað sem þarf að varast er að þú mátt aldrei, aldrei, andmæla tengdamömmu, þú mátt aldrei segja henni til eða gera eitthvað betur en hún. Og þú MÁTT ALDREI svo mikið sem ýja að því að þú þekkir maka þinn betur en hún. Hún var þarna fyrst og þú, hæfileikalausi ódámurinn þinn, stalst plássinu hennar!

Enn fremur máttu aldrei kvarta við þetta gríska goð sem þú býrð með yfir tengdamömmu, ekki gagnrýna hana á neinn hátt og helst bara ekki tala um hana að fyrra bragði. Þú ert nefnilega laglega úti að aka ef þú heldur að hann þurfi að hugsa sig um áður en hann tekur afstöðu...með henni!

Semsagt, farðu varlega! Sama hvað þú heldur að allt gangi vel, að allt sé með felldu, sama hvað þér líkar vel við tengdó, sama hvað hún er boðin og búin að hjálpa og rabba, hún er ekki vinur þinn, heldur keppinautur í blóðugri baráttu sem aðeins getur endað með dauða annarrar ykkar!

Þrátt fyrir allt væri lífið litlausara án tengdamömmu - og ef við erum heppnar getum við hefnt okkar síðar - þegar goðumlíku drengirnir okkar ganga út...