Búin að setja á þarf(i) að gera listann minn. :)

Þetta er mjög gott félagsrit. Þessi bók virðist vera skyldulestning.

Gott rit og ég les þessa bók hið fyrsta.
Annars langar mig að segja að þetta tal um stóriðju er einmitt það sem mikið er búið að ræða í tímum hjá mér undanfarið. Stóriðja og hnattvæðing.
Rússland og Kína byggðu afkomu sína um áratugaskeið á stóriðju, en það skilaði þeim ekki þeim hagnaði sem vænst var.
Þessi tvö Stórveldi gáfust upp á að beintengja framtíð landsins við stóriðju, því það skilar ekki til baka því sem vænst er... aldrei.
Stóriðja og vinnsla á þungamálmum er ekki framtíðin hjá okkur fremur en hjá Kínverjum og Sóvétmönnum. Það er kominn tími á að Íslenska ríkisstjórnin hætti að bora í rassinn á sér og komi með RAUNHÆFA stefnu í atvinnumálum landsbyggðarinnar.
Ef að bók Andra Snæs hristir upp í fólki, þá skal ég kaupa hana í stóru upplagi og þvinga vini og vandamenn til að lesa hana.

Ætli maður neyðist ekki til að lesa þetta fyrr eða síðar. Það er þó ágætt að sjá rithöfund koma fram með skoðun, þó hún sé ekki ýkja frumleg úr hans klíku.

Auðvitað áttu þessir Austfirðingar að hætta áratuga blindri trú á ál og fisk og gerast allir hugbúnaðarverkfræðingar, líftæknifræðingar eða rithöfundar á launum hjá ríkinu. Það liggur í augum uppi. Svoleiðis fólk fær hugmyndir.

Á Austurlandi er líka gnægð fjallagrasa til að tína og selja, þangað kemur slatti ferðamanna og Austfirðingar ættu að skiptast á að fara á hausinn í ferðabransanum og svo nottlega gæru þeir líka snúið sér að ræktun hitakærra örvera, eins og Kolbrún Halldórsdóttir lagði til hér um árið.

Eflaust les ég þessa bók einhverntíma en fyrst er það ritsafn Guðrúnar frá Lundi.

Já já. Grunnskólagengnu Austfirðingarnir, sem hingað til hafa stundað sjóinn og slíkt, gætu líka skúrað og bónað skó allra háskólamenntuðu verkfræðingana, tískusnillingana og bankabéusanna í höfuðstaðnum ef allt fer á versta veg.

Nú eða bara bónað skó líffræðinganna í fjallagrasarannsóknarmiðstöðinni sem væri eflaust hægt að koma á laggirnar.

Fullt af fínum hugmyndum í gangi sko. Svo frjó hugsun skiluru.

Það væri líka hægt að leigja allt félagslega húsnæðið sem til skamms tíma stóð tómt, einhverjum rithöfundum sem vildu ef til vill koma austur, eða vestur eða norður, og fylgjast með samfélögum deyja og skrifa um það metsölubók.

Endalausir möguleikar.

Ég sé fyrir mér stórkostlega möguleika við þörungatínslu og sútun. Ég er sannfærður um að þörungafabrík gæti orðið heitasta tískuvaran næstu ár, gætu jafnvel slegið út krókódílaskinn. Hægt væri að fá gáfaða tískufólkið úr höfuðstaðnum á Austfirði til að hanna flíkurnar. Svo gætu sjóararnir og bændurnir gömlu, saumað flíkurnar saman. Það er svo gott í höndunum þetta ómenntaða landsbyggðarfólk.

Gasalega finnst mér ég vera fullur af frjóum og góðum hugmyndum núna. Ég finn allt í einu í mér þörf til að klæða mig upp í flauelsjakka, klístra geli í hárið þannig að það líti kæruleysilega út (hálftíma vinna, lágmark) og gallabuxur, setja á mig trefil, panta mér kaffi latté á kaffihúsi í 101 og fara að ræða við vini mína um djúp málefni eins og umhverfið, menningarleysi venjulegs fólks og algeran skort á fjármagni frá Ríkinu til að halda mér á spenanum af því ég er svo hæfileikaríkur og fullur af hugmyndum.

Segðu. Þú gætir jafnvel skroppið austur, tekið nokkrar myndir og gefið út sjálfshjálparbók handa landsbyggðarpakkinu.

Sannarlega. Mundu þó að hafa meira af myndum og stórt letur. Þetta landsbyggðarlið er svo óvant því að lesa bókmenntir.

Og nú erum við búnir að leysa málið. Sjálfshjálparbók með stóru letri og mörgum myndum er akkúrat það sem hinn breiði massi þarf. Hver nennir að vinna hvort eð er? Er ekki miklu skemmtilegra að spá ög spögúlera yfir rjúkandi kaffibolla?

Þakka þér fyrir Þarfagreinir að skrifa þennan pistil/gagnrýni, því þá þarf ég ekki að gera það þegar ég er búinn að lesa bókina... ég er sem sagt byrjaður á henni og er hún prýðis lesning, enda góður penni á ferð og réttmætar skoðanir á ferð að mínu mati... úrvalsbók og ég mæli með henni... þó ég sé ekki búinn með hana... skál.

Nákvæmlega! Það verður að ná til hjálparlauss lýðsins, sem hefur verið heilaþvegið í gegnum árin af makkíavellískum stjórnmálamönnum sem geta leitt svona fólk á asnaeyrunum í hvaða stóriðjubrjálæði sem er. Það er annað en við menntafólk sem erum svo gáfuð og frjó í hugsun, það nær sko ekkert að festa okkur í einhverjum klisjum. Við sjáum í gegnum þetta, ekki greyið landsbyggðarsauðirnir. Enda er slíkt fólk svo laust við yfirsýn út af því þau eru ekki í tengslum við fágaða yfirsýn fólks í okkar gæðaflokki. Þú færð engar hugmyndir þegar þú ert svo illa farinn að vera á kafi í að halda lífi í þér og þínum, annað en við, sem sitjum með góðan frappótsínó og látum okkur dreyma um heildarkonseptið fyrir litla fólkið, og getum þannig bjargað því frá sjálfu sér.

Líklega les ég þessa bók því ekki veitir mér af allri þeirri aðstoð sem í boði er til að koma hugsunum mínum á rétta braut.

Já. Þínar hugsanir eru örugglega í öngstrætum, svona í ljósi þess að þú hefur eflaust varla bragðað Sviss Mokka þarna í Austri og ert ekki á ríkisstyrkjum af því þú ert svo frjór í hugsun og svo listrænn.

Það fæst Swiss Miss í kaupfélaginu? Dugar það?

Varla, ekki ef það er ekki til kaffihús sem hefur verið innréttað samkvæmt nýjustu straumum í skandinavískum innanhúsarkítektúr.

Mér finnst ég samt vera voðalega artífartí ef ég sest á plaststólana í bensínsjoppunni, drekk Swiss Miss og les tveggja daga gamalt Fréttablað.

Það er nógu nálægt. Mundu bara að binda réttan hnút á trefilinn þinn, nota síðan vönduð menningarleg föt í jarðarlitum en blanda þeim saman við eldgömul notuð föt keypt í Spútnikk (gömul afgangsföt á lager í kaupfélaginu ætti að duga ef það klikkar) til að undirstrika hversu flippaður og óhefðbundinn þú ert (sem gefur til kynna að þú sért spes og fullur af hugmyndum). Þetta ásamt réttri kæruleysishárgreiðslu ætti að tryggja að þú verðir amk. helmingi gáfaðari, dýpri og samfélagslega þenkjandi.

Gott. Ég á nefnilega flottan Liverpool trefil sem ég ætla að vera með um hálsinn héðan í frá og lopapeysan mín er í jarðlitum. A.m.k. núna eftir að ég var að stinga upp kartöflugarðinn.

Gott. Nú ætti fólk að geta litið upp til þín, verandi svo artí og frumlegur. Landsbyggðarsauðirnir munu kasta sér fram fyrir hverju spakmæli sem lekur af vörum þínum. Þau munu þiggja með virtum hvert þitt ráð sem bjarga mun þeirra lifibrauði frá rotnun.

Þá er maður bara orðinn menningarvitinn í pleisinu. Kannski ég fari að yrkja ljóð og lesa þau fyrir fávíst liðið á kvöldvökum í samkomuhúsinu. Óhefðbundin ljóð að sjálfsögðu.

Já. Engir stuðlar. Atóm og helst hækur. Svo skaltu hneykslast reglulega yfir menningarleysi og heimsku fólksins sem fattar ekki snilldina þína.

Hvar sæki ég svo um ríkisstyrk? Hjá sýslumanni eða Tryggingastofnun?

Gúmmiskór, örlítið gras í vasa og tveir eða þrír merkingafullir kækir..Sko bara til og nú er Haraldur orðin stíliseraður, kaffíhúsa-heimspekingur.

Haraldur og Hakuchi, samræður ykkar eru ófyndnar og eiga lítið skylt við efni pistils míns. Þið hafið ekki einu sinni lesið umrædda bók. Öðrum þakka ég innlegg þeirra.

Það sést hvað best á viðbrögðum Hakuchi og Haralds að hér er um að ræða gagnrýni sem hittir á helauman stað. Þegar fólk með mismunandi skoðanir finnur sig knúið til að sk**a svo yfirgengilega yfir skoðanir annarra fer ekki á milli mála að orðin voru óþægilega sönn. Alhæfingarnar og hrokinn sem hér komu fram voru tvímælalaust sá óbaggalútískasti viðbjóður sem ég hef á á minni refa- og kattartíð lesið. En í guðanna bænum takið ekki mark á mér, ég er jú einu sinni á félagsfræðibraut í MH og þar af leiðandi latur og ómerkur ónytjungur sem mun aldrei vinna fyrir mér með heiðarlegum hætti. Troðið öllum sem eru ykkur ósammála inn í staðhæfulausar stereotýpur og afgreiðið þá sem heimskt pakk "í engum tengslum við raunveruleikann" af því við trúum á önnur framtíðartækifæri en stalíníska verksmiðjukumbalda. Gerið fyrir alla muni lífið ekki of flókið.

Það er aldeilis að menn eru hörundsárir hér. Ég held nú að menn ættu að geta áttað sig á að það er hálfkæringur og ironía í gangi hjá H og H. Og mér fávísum Austfirðingnum var skemmt. Er þó stúdent af félagsfræðibraut. Það eru tvær hliðar á krónunni og báðar eru jafn sannar og raunverulegar, jafnvel þó að aðeins önnur þeirra snúi að ykkur.
Ég er það forn í hugsun að mér finnst forgangsatriði að skapa fólki lífsviðurværi áður en afkoma heiðargæsa og skógarsnípa fer að skipta máli.

Þetta er hárrjett hjá Golíat virðist oss. Vjer efumst um að Draumalandið hafi hitt á einhvern auman punkt hjá t.d. Haraldi Austmann (og ekki Hakuchi heldur). Sje svo er Haraldur hópi mestu stóriðjusinna landsins. Og ef hann er það erum vjer einn af óvinum ríkisins [Fölnar upp við tilhugsunina og vonar að Haraldur Austmann gerist ekki allt í einu mesti stóriðjusinni landsins]. Vjer skemmtum oss konunglega við að lesa skrif Hakuchis og Haraldar þó það sje reyndar rjett að eigi tengjast þau pistlingnum með alveg beinum hætti.

Svo innlegg vort tengist efni pistlingsins ber þess að geta að bókina höfum vjer eigi lesið. Oss grunar hins vegar að vjer yrðum eigi sammála öllu þar. Að sama skapi erum vjer ósammála mörgu í málflutningi hörðustu stóriðjusinna (t.d. iðnaðarráðherra).

Ég er því miður með ofnæmi. Ég þoli ekkert sem hefur orðið "sjálfshjálp" í tiltli eða umsögn.

Las bókina. Vond bók. Minnir á Votta Jehóva.

Ég skil vel ákafa Þarfagreinis, enda upplifi ég bókina á svipaðan hátt og hann (það sem ég er búinn að lesa)... það er oft súrt í broddi þegar umræður hér á Gestapó fara út um hvippinn og hvappinn, en við því er að búast oft á tíðum, þannig er Gestapó bara... Hakuchi og Halli hefðu svo sem getað notað tækifærið og stofnað þráð um málið... en það er ekkert við því að segja lengur... ég mæli með að fólk lesi félagsritið og kommenti á það en ekki líflega og skemmtilega umræðu Hakuchi og Halla...

Mér finnst það ekki endilega skylda rithöfunda sem leyfa sér að gagnrýna samtíma sinn að koma fram með algildar lausnir á vandamálunum sem þeir gera að umfjöllunarefni...

Annars er Blái hnötturinn ákaflega skemmtileg bók.

Mér finnst þessi álumræða vera komin yfir alla heilbrigða skynsemi. Hvað eru mörg álver í farvatninu?

78.