Hvur fjandinn er í gangi hérna?! Við erum sammála!

Og það sem meira er - þetta var vel skiljanlegt félagsrit og rökstutt út í þaula.
Er Finngálknið andsetið?

Framþróun! Arður! Peningar!

Góð ábending fyrir íslensku Þjóðarremburnar sem eru örugglega ekki í útrýmingarhættu. Svo er auðvitað ánægjulegt að sjá votta fyrir mannlegri hugsun hjá Gálkns-skrímslinu.
Kveðja. Vímus Villimaður.

Það má nú setja jarðýtur á þessa fúakofa mín vegna.

Nú er einmitt verið að ryðja burtu einum glæsilegasta fulltrúa arkitektúrs sjöunda áratugarins í reykjavík: Essóstöðinni í Fossvoginum. Tígullegt sagtennt þakið yfir tveimur sjálfstæðum sölueiningum. Tímalaus glæsileiki, bæði í formi og anda, er þannig rifinn upp með rótum svo hægt sé að selja fleiri pulsur með kartöflusalati. Svei! Og enginn segir neitt!

Ég held að Finngálknið ætti að hætta að gjamma og afla sér frekar upplýsinga um hvaða kofa er um að ræða. Svo er snjallt að fá sér heilsuibótargöngu niður, eða jafnvel upp Laugarveginn og meta það hvort það sé púkkandi upp á þessi hús.

Þarna þykkir mér hafa verið unnið þjóð þrifa verk. Loksins erum við sammála um eitthvað Finngálkn. Takk! Þetta er menningar arfur sem að okkur ber að vernda, ég verð hlekkjaður með þér Finngálkn.

Ég er nú á móti því að rífa þessa kofa án umhugsunar en það er staðreynd að sum húsin eru ekki þess virði að halda upp á þau - þó þau séu gömul.
En ef Finngálknið ætlar að hlekkja sig við húsin er það ágætis hvatning fyrir suma til að mæta á jarðýtunni.

Góður Steinríkur! - Ég kann að meta góð skot.

Vér tökum undir að þetta er afar óvænt félagsrit - en gott. Það sem fer aðallega í taugarnar á oss í þessu öllu er að það er alltaf verið að rífa eitt og eitt hús hér og þar. Þetta veldur því að óvíða eru hverfi með eingöngu gömlum húsum og heildarsvipurinn verður því annar en ella. Betra þætti oss að rífa einfaldlega öll gömul hús á ákveðnum svæðum en ekki eitt einasta á öðrum svæðum. Stór hluti Hverfisgötunnar (einkum ofan til) er t.d. alveg hræðilegur, svo og sum svæði þar norður af og ætti frekar að rífa eitthvað af húsum þar.

Ég tek undir orð þín Vladimir, hverfisgatan er ein versta sjónmengun miðborgarinnar þótt innan um sé að finna marga gullmola.

Á Laugavegi eru mjög falleg hús, oft áberandi hornhús sem líta vel út. Inn á milli eru alveg hræðilega ljót og hallærisleg hús eða öllu heldur kofar sem byggðir hafa verið smátt og smátt og hafa þannig nákvæmlega engann arkitektúr né hafa þau útlitið með sér. Þessi sömu hús hafa enga sögu að segja aðra en þá að Ísland hefur ekki átt pening fyrr við lok 20. aldarinnar.

Ég hef komið við á nokkrum stöðum í Evrópu og meðal þeirra er Luxemburg, ein fallegasta borg álfunnar. Þeirra aðferð við að halda útliti götumyndarinnar sem mest óbreyttri með tilliti til gamalla húsa var að rífa hús að "innan", skilja eftir skelina og byggja nýtískulegt og vandað nútímaumhverfi inní þessum húsum. Þannig náðist það besta úr báðum flokkum en í þessum tilvikum var um að ræða steinhús , ekki timburhús.

Sé hægt að útfæra þetta að einhverju leyti á Laugaveginn þá er takmarkinu náð, gamaldags útlit, nýtt hús.

Vel mælt. Það var Rasmus Kristján Rask sem bjargaði Íslenzkunni.

Meigi reykjavík brenna. Svo ég geti byggt hana upp aftur.

Ó Finngálkn - er algerlega og gjörsamlega sammála. Hefði samt frekar viljað að þú hefðir skrifað þetta undir öðru alteregói - þetta fer ekki vel með ímyndina!

Hvað sem má segja um Laugaveginn og Hverfisgötuna, þá er félagsritið alveg frábært. Verð samt að taka undir með Krumpu, gamla Finngálkns Ímyndin er alveg að fara í hundana. Nú orðið má bara ekki af þessum dreng líta, þá er hann farin að stilla til friðar manna á milli eða orðin lífið og sálin í hinum og þessum þjóðþrifamálum. Áfram Finngálgn.

Þetta er góður pistill. Ekki er ég alveg sammála öllu sem þar kemur fram. Umræðan um þessar breytingar þjófstartaði eiginlega. Fólk fór að æpa með og á móti án þess að vita mikið um málið. Þetta verður víst kynnt betur í vor með sýningu. Nóta bene, ég skoðaði bæklinginn um þetta og það er ekkert sjálfsagt að þessi hús verði öll rifin, það hefur bara verið gefið grænt ljós á það af borgarinnar hálfu, eigendunum er í sjálfsvald sett hvað þeir gera við húsin, hvort þeir rífi þau eða endurbæti.

Og aftur, þremur árum síðar ber þetta sama upp á góma og aftur eru menn ósammála, sem og fyrri daginn.