Um leið og Vamban fagnar hér fjölgun kvenna á Lútnum, langar til að minna ykkur, kæru karlmenn á ýmislegt varðandi það vafasama fyrirbæri sem konan er. Best er að byrja á upphafinu. Þegar guð hafði skapað okkur karlkynið í öllum sínum fullkomleika, fékk sá gamli þá frábæru hugmynd að útvega okkur skemmtilegt leikfang.
Það gerði hann með því að rífa eitt stykki rifbein úr brjósti mannsins og úr því mótaði hann leikfangið, sem var hin mesta listasmíð. Þetta nýskapaða par fékk síðan til umráða bústað sem ekki var neitt slor." PARADÍS"
Konunar vegna, varð dvölin ekki löng á þessum dýrðarstað. Fals og fláræði konunnar varð þess valdandi.
Hver andskotinn olli því að þetta fyrirbæri gat ekki látið það ógert að éta þennan eina ávöxt? " Eplið forboðna." Jú djöflinum er kennt um að hafa tælt konuna. Hvers vegna tókst honum ekki að tæla karlinn?
Hvað veldur því að konan er eins og hún er? Lygin, lævís, gráðug, grimm, ísköld og samviskulaus.
Það litla sem við karlar höfum af þessum göllum er runnið undan rifjum konunnar. (Kaldhæðnislegt)
Mín tilgáta er sú að alla þessa kvilla hafi mátt finna í beininu
sem rifið var úr brjósti mannsins, til sköpunnar gallagripsins.
Þess vegna erum við lausir við þetta innræti, en við erum ekki lausir við að innrætið bitni á okkur.
Konan er sem sagt:... MEINBEIN !
Meinbeinið er þrátt fyrir gallana, ágætis ílát og getur oft þjónað hlutverki sínu sem leikfang.
Að lokum vil ég minna á heilræði sem ég samdi.
Býrðu enn við þarflaust þrasið?
þess kyns vanda leysa má
konuna og græna grasið
gleymdu aldrei vel að slá.
jahá, nú dámar mér. Við sjáum hér vott um brigðulleika mannsins, en ef svona karlar væru ekki til, væru femínistar faldir í skúmaskotum og þá væri ég vafalaust ánægðari maður...svei vímus, þú og þínir eru orsök þess að stöðugleiki okkar sem yfirburðakyn dvínar hratt og örugglega
Ég hef nú deilt þessu kvæði meðal kunningja minna og hef fengið góðar viðtökur. Vissulega minntist ég á hvar hina upprunalegu útgáfu er að finna og hvur orti.
Já hér er maður sem þarf ekki á liggja á sínum skoðunum, enda löngu búinn að berja þær...
Ég er of vel upp alinn eftir mitt langa hjónaband til að svo mikið sem brosa. Og satt best að segja þá er þetta of gróft fyrir mionn smekk. Skamm.
Ég er of vel upp alinn eftir mitt langa hjónaband til að svo mikið sem brosa. Og satt best að segja þá er þetta of gróft fyrir mionn smekk. Skamm.
Má skilja síðsta innlegg Golíats sem svo að hann sé tvöfaldur í roðinu og innlegg hans innihaldi aðra meiningu en þá er liggur ljós?
það ætla ég rétt að vona ekki konunnar hans vegna. Sérhver sá er séð hefur sundurbarða konu eftir tæpan eiginmann er bólusettur fyrir þesskonar húmor ævilangt. Skamm.
Vissulega sikk húmor, en samt verður maður að skilja þetta sem húmor en ekki sannleika... máske fór hann dáldið yfir strikið...
Ég á einfaldlega við að til þess að grasið dafni, þarf að slá það reglulega og til þess að halda konunni í skefjum þarf hún á reglulegum gullhamraslætti að halda.
[Glottir lævíslega og lymskulega]
Þetta með sköpunina, Vímus, var sko þannig að Guð var að skapa svona hitt og þetta í nokkra daga og endaði alla daga ánægður með verkið og sagði verkið gott.... nema daginn sem hann skapaði manninn. Hann sá svo að greyið var ekki nógu vel úr garði gert og gæti ekki bjargað sér sjálft, svo hann skapaði honum meðhjálp. Konuna. Jamm og já, þannig var það nú. Þetta með eplið var bara sjálfsbjargarviðleitni, sem eins og áður segir vantaði í karlgreyið.
Var þetta svona:
"Vímus 18/11/04
Er nokkurs staðar fjallað um það hjá mér að berja konur?"
Svo kemur eitt gott fyllerí þangað til næsta færsla kemur:
"Vímus 7/3/07
Ég á einfaldlega við að til þess að grasið dafni, þarf að slá það reglulega og til þess að halda konunni í skefjum þarf hún á reglulegum gullhamraslætti að halda."
Gott er gleymskunnar dá...
[Hlær óstjórnlega]