Aðilar í ferðaþjónustu telja mikil sóknarfæri í að markaðssetja íslenska ofurverðlagningu fyrir erlenda ferðamenn.
„Ég meina, hver vill ekki koma og skoða heimsins dýrustu vöfflu, yfirverðlögðustu pylsu allra tíma, eða sjá með eigin augum minnsta 1.600 kr. kaffibolla veraldar?“ segir talsmaður „Aðildarsamtaka ferðaaðila“ með sleftaum í öðru munnviki og gróðaglampa í auga.
„Það eru ótrúleg tækifæri í því að fá fólk hingað til að kynnast sturluðum prísum og ósanngjarnri verðlagningu af eigin raun. Þetta er eitthvað sem fólk þekkir ekki af sínum heimaslóðum og þykir framandi og spennandi. Ég meina, fyrst við gátum platað þessi fífl til að fíla íslenska veðrið — þá hljótum við að geta selt þeim íslenska verðið.“
Apar
Litlir apar, stórir apar, allskonar apar. Margar stærðir. Margir litir. Henta vel við létt þjónustu- og þingstörf. Reykja ekki.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.