Sést hefur til múslimista í Reykjavík í dag. Um er að ræða ungan karlfugl og er hann afar styggur.
Sjaldgæft er að múslimistar flækist hingað til lands, enda þola þeir illa íslenska veðráttu. Og hafa einfaldlega vit á að forða sér af þessu andstyggilega skeri þegar færi gefst.
Mörgum er í nöp við þennan litríka fugl, enda sækist hann eftir að byggja hreiður í þéttbýli — og á það til að vekja fólk af værum blundi með kvaki sínu.
Hefur hann enda heilbrigða þörf til að láta í sér heyra — ólíkt frænku sinni, íslensku hænunni, sem lætur allt yfir sig ganga þegjandi og möglunarlaust.
Herbergi óskast
Reyklaus varhumar á þrítugsaldri óskar eftir að leigja herbergi með aðgangi að baði. Skilvísum greiðslum heitið.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.