Ný skýrsla sem ríkisstjórn Íslands lét gera sýnir svart á hvítu að útlendingar (þ.e. fólk sem búsett er í útlöndum og er ekki Íslendingar og fólk sem er á Íslandi en er ekki Íslendingar — að undanskildum fáeinum einstaklingum sem líta eiginlega alveg eins út og Íslendingar og eru mikið á Íslandi eða eiga hér verulegra hagsmuna að gæta) eru fávitar.
Einkum er fávitahátturinn áberandi meðal útlendinga sem sýna Íslandi áhuga — en eru ekki tilbúnir að koma hingað og eyða öllu sparifé sínu í lunda í lopapeysum og kynna sér íslenska bleytu.
Þá kom í ljós að stór hluti útlendinga veit ekki einu sinni hvað forsætisráðherra Íslands heitir fullu nafni eða hvernig hár forseta lýðveldisins er á litinn. Fávitar.
Óska eftir að kaupa
úrvalsdeildarlið í ensku knattspyrnunni. Skipti á ítölsku 2. deildar liði koma til greina. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.