Hópur Íslendinga hyggst freista þess að ráðast inn í Króatíu á hádegi í dag og leggja landið undir sig.
„Við teljum þetta eina raunhæfa möguleikann til að tryggja okkur sæti á HM, það hlýtur að vera forgangskrafa. Allt annað er háð of miklum tilviljunum,“ segir forsprakki hópsins, kapteinn Kisi.
Hópurinn er vopnaður heykvíslum og ósamsettri loftbyssu sem þau prentuðu út með þrívíddarprentara. Þá eru þau vel nestuð af kæfusamlokum sem móðir kapteinsins útbjó. Þau bíða nú átekta við landamærin og bíða færis að komast yfir.
Fari allt á versta veg eiga þau þó miða á leikinn á eftir.
Skata
Sit fyrir mistök upp með 3 gáma af afar kæstri skötu. Kílóið á lygilegu verði. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.