Reykjavíkurborg áskotnuðust fyrir tilviljun miklar birgðir af umfram-iðnaðarsalti sem féll til vegna „einhvers uppsafnaðs áratuga hálfvitagangs“ hjá þekktu stórfyrirtæki, sem ómögulega vill láta nafn síns getið.
Munu borgarstarfsmenn dreifa saltinu á restina af klakanum í borginni á næstu dögum, ef veður leyfir.
Er fólk beðið að sýna áframhaldandi þolinmæði, því í mörgum tilvikum er saltið fast í þekktum íslenskum matvörum og getur því tekið drjúga stund að fara úr t.d. frosnum kjúklingalærum, pítsasneiðum eða brauðsnúðum – yfir í sjálfan ísinn.
Lítið notaður
geimferðabúningur, appelsínurauður, til sölu gegn sanngjörnu verði. Einnig á sama stað til sölu vel með farinn íslenskur fáni. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.