Karíus Þorbjörnsson, tannsýkill, liggur þungt haldinn á gjörgæsludeild Landsspítalans eftir alvarlega líkamsárás. Að sögn sambýlismanns hans, Baktusar, urðu þeir félagar varir við torkennilegt þrusk snemma í morgun. "Karíus fór fram í góm til að athuga hvað væri á seyði, svo heyrði ég ægileg læti og þusti fram. Þegar ég kom fram lá hann upp við augntönn; meðvitundarlaus, útataður í tannkremi og með alvarlega flúoreitrun."
Baktus er þungorður í garð yfirvalda: "Það hefur verið gegndarlaus áróður gegn okkar undanfarin ár og ég finn fyrir gríðarlegum fordómum. Það er farið með okkur eins og hunda og við njótum engra raunverulegra réttinda - við erum hvergi óhultir gegn árásum öfgahópa."
Gefins
Leðurblaka. Kassavön og kelin.
A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.