Íslensk fangelsisyfirvöld hafa ákveðið að breyta söluturninum Perlunni í Öskjuhlíð í hámarks öryggisfangelsi og leysa þar með dagvistunarvanda íslenskra glæpamanna í eitt skipti fyrir öll.
Áætlað er að skipta tönkunum bróðurlega á milli glæpastétta; einn fyrir útrásarvíkinga, einn fyrir bankamenn, einn fyrir aðra skattsvikara, einn fyrir spillta embættismenn og einn fyrir heiðarlega íslenska glæpamenn.
Í síðasta tankinum er áætlað að hafa ljónin, en vonir standa til að hægt verði að breyta miðrýminu í „klassískt hringleikahús“ þar sem íslenskar fjölskyldur geta fylgst með helstu stjörnum hrunsins fá makleg málagjöld.
Ekki verður hróflað við gosbrunninum og Davíðssvítan í kjallaranum fær að öllum líkindum halda sér, nær óbreytt.
Frá Vinnumálastofnun
Fallegu dömublússurnar komnar. Margir litir. Næg bílastæði.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.