Hinn kunni fyrrverandi auðjöfur og velunnari íslensku þjóðarinnar, Björgólfur Guðmundsson, heldur sig að mestu heima þessa dagana og ritar endurminningar sínar.
Hann segist ekki sakna gjálífis og glaums fyrri tíma, en viðurkennir að ágætt væri að vera með rafmagn og rennandi vatn á fábrotnu heimili sínu. Þangað til neyðist hann til að baða sig upp úr útrunnu kampavíni og framleiða sitt eigið rafmagn í litlu kjarnorkuveri í kjallaranum.
Endurminningar Björgólfs koma út síðar á árinu, þegar Björgólfur verður 100 ára. Þær munu bera titilinn 100 ár - 100 gjaldþrot.
Yfirlýsing
Þungyrði þau er ég lét ölvaður falla í garð Vilhjálms Egilssonar afturkalla ég hér með.
Reykjavík, Apríl 2009
Davíð Oddsson
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.