Ofurhetjan Garpur hefur létt leynd af hinu raunverulega sjálfi sínu, fyrst íslenskra ofurhetja.
Mun hann í raun vera Adam Einarsson, prins, búsettur í Fossvoginum ásamt aldraðri móður sinni og gæluketti.
Tíðindin koma fáum á óvart, enda er Garpur sennilega eina ofurhetjan sem ekki styðst við dulargervi af neinu tagi, heldur lætur sér nægja að afklæðast þegar hann fer í „ofurham“.
Rúm
fjórvítt, fæst gefins. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.