Endurskoðandinn Páll Pálsson gerði kröfu upp á 1.528 kr. í þrotabú Glitnis.
Var það eina sanngjarna krafan sem barst í þrotabúið – og ein af einungis 12 kröfum sem ekki var metin „fáránlega ósanngjörn“ af skilanefnd.
Krafan var vegna inneignar í mötuneyti Glitnis, en Páll hafði í þrígang greitt of mikið fyrir hálfa rækjusamloku og vatnsglas í hádegishléi.
Krafan var ekki metin sem forgangskrafa og henni því hafnað.
Femínisti
óskast til að dansa í einkasamkvæmi. Gott kaup.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.