Ungur maður, sem gaf sig fram í morgun, kveðst vera hinn raunverulegi Sigmundur Davíð Gunnlaugsson. Segist ungi maðurinn hafa verið brottnuminn af framsóknarmönnum síðastliðinn vetur og honum haldið föngnum í leynilegu neðanjarðarbyrgi undir Bændahöllinni.
„Þeir bara sóttu mig og gerðu allskonar tilraunir á mér. Svo kom einhver náungi þarna og sagðist vera ég. Hann var reyndar mjög líkur mér, bara soldið mikið eldri. Hann talaði líka soldið eins og ég. Eða soldið eins og einhver sem er að herma eftir mér. Eða eiginlega soldið eins og geimveruróbóti sem er forritaður til að tala eins og ég,“ segir hinn raunverulegi Sigmundur.
Sigmundur er undrandi og sár yfir því að loddarinn hafi ekki verið afhjúpaður fyrr en nú. „Nei ég skil þetta nú ekki. Dettur einhverjum í hug að sæmilega gefinn, vel menntaður, ungur maður eins og ég færi að kjósa Framsóknarflokkinn? Hvað þá bjóða sig fram til formanns?“ – spyr Sigmundur, gapandi hissa.
Ódýrt!
Dúnmjúk og seiðandi vasaló. Hentar í allar gerðir vasa. Næg bílastæði.
O. Bergmann & Wium.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.