Karlmaður á þrítugsaldri varð í gær fyrir heiftarlegum eituráhrifum þegar hann las yfir harðorða bloggfærslu um efnahagsástandið.
„Ég svitnaði svakalega og skalf allur – ég gat ekki einu sinni kommentað á færsluna mér leið svo illa,“ segir maðurinn, en hann hefur í kjölfarið greinst með heiftarlegt bloggóþol og má hvorki skrifa né lesa blogg um óákveðinn tíma. – einungis aðsendar greinar í dagblöð.
Að sögn læknis er þetta ekki einstakt tilvik, og í raun megi segja að um faraldur sé að ræða. „Svo virðist sem þjóðin sé einfaldlega búin að blogga yfir sig, og sé búin að rústa í sér öllum meðfæddum vörnum fyrir tuði og svartagallsrausi.“
Landi, sígarettur og bensín!
Bestu verðin í bænum!
Valdi sprútt
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.