Sárlega vantar úrræði fyrir skreytifíkla, að sögn Matthíasar Magnússonar - formanns Félags aðstandenda skreytifíkla. Hann telur ríkisvaldið verða að grípa inn í: „Það gengur náttúrulega ekki að fjársúkir menn gangi hér um göturnar yfir hátíðarnar dragandi á eftir sér jólaseríur og klínandi á sig öllu því jólaskrauti sem þeir komast yfir“, segir Matthías. Hann segir ástandið sérlega slæmt í ár. „Jájá - við erum að sjá fíkla allt niður í þrítugt, menn sem eru svo illa haldnir að þeir eru hengjandi á sig karamellubréf, flöskutappa og hvaðeina bara til að komast í rúss. Þessu verður bara að linna“.
Api
28 kg. api fæst gefins. Bítur. Fast. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.