„Mér finnst ţetta bara í hćsta máta ómekklegt. Er ţessu frćga fólki ekkert heilagt? Hvar endar eiginlega athyglissýkin?“ sagđi bálillur lesandi Baggalúts sem hringdi inn á ritstjórn, en hann er einn fjölmargra landsmanna sem eru bćđi sárreiđir og hneykslađir á vafasömu uppátćki ţeirrar Steinunnar Ólínu og Stefáns Karls í ţćtti Sirríar á SkjáEinum, sem nú gengur eins og eldur í sinu um ţjóđfélagiđ.
Ekki náđist í skötuhjúin vegna málsins en ađ sögn dagskrárstjóra SkjásEins verđur atvikiđ ekki endurtekiđ í ţćttinum, í bili ađ minnsta kosti, ţó Steinunn sjálf hafi sótt fast ađ láta Stefán bađa sig aftur í beinni strax í nćsta ţćtti.
SVENNI!
Ţú skuldar mér 750 kall síđan á laugardaginn. Borgađu - annars...!
Ottó
Ţađ er sérlega ánćgjulegt ađ taka viđ viđurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og ţar međ hluti af ţeim 2% fyrirtćkja sem geta státađ af slíkum árangri. Ljóst er ađ yfirgnćfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá ţví ađ vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mćttu ţau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtćki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrćkurnar.
Ţađ eru tíu lykilatriđi atriđi sem hafa komiđ Baggalúti á ţennan eftirsóknarverđa stađ, sem rétt er ađ deila međ áhugasömum:
Beri önnur fyrirtćki gćfu til ađ fylgja fordćmi okkar er ljóst ađ íslenskur fyrirtćkjamarkađur yrđi skjótt heilbrigđari og nćđi undraskjótt ađ skipa sér í fremstu röđ í heiminum. En til ţess er lítil von, međan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhćfar, ákvarđanafćlnar gungur međ allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góđar stundir.