Enn voru flestallir miðar á listviðburði Listahátíðar 2005 óseldir, rúmum átta mínútum eftir að miðasala á hátíðina opnaði á netinu klukkan 16 í dag.
Að sögn aðstandenda hátíðarinnar eru þetta viss vonbrigði en reiknað hafði verið með mun meiri ásókn í miðana - eða í öllu falli einhverri.
„Ég veit til þess að franskur túristi hafi sýnt ropsöngvurunum frá Mongólíu áhuga, en hann verður víst farinn af landinu þegar tónleikarnir verða. Því miður, “ sagði einn skipuleggjenda dagskrárinnar og viðurkenndi að hann væri pínu leiður yfir þessu áhugaleysi þjóðarinnar.
Sjálfur sagðist hann mest spenntur fyrir víóluséníinu Garth Knox - ef hann yrði að velja eitthvað af hátíðinni. Annars væri það auðvitað Iron Maiden.
Ofurhetja
óskar eftir verkefnum við hæfi. Áralöng reynsla. Getur flogið stuttar vegalengdir.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.