Þrjú fífl voru í dag handtekin í kvennærfatadeild Hagkaupa í Smáralind. Fíflin voru klædd í hringabrynjur að hætti miðaldariddara og létu ófriðlega. Þau gerðu aðsúg að öðrum viðskiptavinum, sem fæstir kunnu að meta síendurtekin söng þeirra um „Hýru riddarana þrjá frá El Salvador“ - og heimtuðu aukinheldur að greiða fyrir „..allan nærbuxnalager þessa ómerkilega geimskips“ með sveskjum.
Sú skýring fíflanna að þeir væru gestir frá 13. öld komnir hingað með tímavél smíðaðri af Snorra Sturlusyni í þeim tilgangi að taka lífsýni úr Megasi og kaupa kíló af rauðum strumpaópal var ekki tekin trúanleg.
Óska eftir að kaupa
úrvalsdeildarlið í ensku knattspyrnunni. Skipti á ítölsku 2. deildar liði koma til greina. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.