Jason Lárusarson tók þátt í heimsmeistaramótinu í því að bora í nefið, sem haldið var í Belgíu í síðustu viku. Skemmst er frá því að segja að Jason gersigraði andstæðinga sína, bæði hvað borunarlengd snertir (37 klst. 19 mín. 12 sek.) og magn (1,5 kg).
Einn Íslendingur hefur áður keppt á mótinu, en það var Georg Smárason sem var dæmdur úr leik árið 1991 þar sem hann gat ekki stillt sig um að éta nefinnihaldið jafnóðum - sem er vitaskuld bannað.
Aðstoð
við böðun og lámarks hreinlæti tveggja miðaldra karlmanna óskast. Bæði kyn koma til greina. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.