Valgeir Lúðvíksson, grafískur hönnuður, fór í fýlu þann 7. júní 1984 - hann hefur því verið í fýlu samfleytt í 20 ár.
"...já það fauk bara svona hressilega í mig þarna daginn eftir tvítugsafmælið mitt og ég ákvað að mér yrði ekki haggað fyrr en Simbi vinur minn bæðist afsökunar - sem hann hefur sko ekki gert ennþá!", sagði Valgeir í spjalli við Baggalút.
Samkvæmt heimildum Baggalúts dó Simbi í tennisslysi árið 1992, aðspurður um það sagði Valgeir: "Jájá - alveg er það dæmigert fyrir Simba, ef hann heldur að það dugi til að ég skipti um skoðun þá er hann vitlausari en ég hélt."
Til sölu
Vorum að fá í einkasölu nokkra skemmtilega fjárfestingarbanka. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.