Maðurinn með ljáinn, betur þekktur sem Dauðinn, hefur ákveðið að gefa út hlutabréf í sjálfum sér og setja sig þannig á hlutabréfamarkað. Er þetta gert til að mæta sífellt auknum kostnaði við að flytja fólk yfir móðuna miklu.
"Þetta er bara farið að vera dýrara, efniskostnaður og svona," sagði Dauðinn í viðtali við miðil Baggalúts. "Þetta á eftir að rokseljast, maður. Ég er reyndar ekkert sérlega vinsæll meðal fólks, en ég kem samt við sögu í lífi allra - þó það sé reyndar oftast aðeins undir lokin, hahaha."
Til að annast markaðssetningu og sölu á hlutabréfunum hefur Dauðinn ráðið til sín Indriða Bergsson, ungan viðskiptafræðing sem hann segir eiga mörg góð ár eftir. Kveðst Indriði vera mjög spenntur að takast á við sitt nýja starf sem sölumaður Dauðans.
Hringborð
fæst gefins. Vel með farið en nokkuð plássfrekt. Hentar vel stóru og meðalstórum hópum riddara.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.