Nýleg, sláandi rannsókn sýnir svo ekki verður um villst að hinir svokölluðu 'Hafnafjarðarbrandarar', sem gengið hafa manna á milli um árabil, eru lítið annað en meinlegar gróusögur, hlaðnar fordómum og eiga ekki við nein rök að styðjast í raunveruleikanum.
Ekki voru nein dæmi um að Hafnfirðingar svæfu í frystikistum, brostu óeðlilega mikið í átt að Straumsvík eða góndu upp í loft í hálku - og það er ekki nema í mesta lagi einn af hverjum tíu Hafnfirðingum sem læðist fram hjá apótekum eða tekur stiga með sér út í búð - í mörgum tilfellum er þar um aðkomufólk að ræða.
Þá fannst enginn munur á Hafnfirðingi og banana.
Belgísk vaffla
fannst á mótum Lækjargötu og Bankastrætis aðfaranótt sunnudags. Eigandi og/eða forráðamaður er vinsamlegast beðinn um að gefa sig fram. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.