Steinbergur Þjóstólfsson slátrari hóf á dögunum að bjóða fram ansi nýstárlega þjónustu sem hann segir að geti nýst þeim sem minna hafa til hnífs og skeiðar í þjóðfélaginu.
"Jú, láglaunafólki býðst að koma til mín með sitt eigið kjöt til að selja," sagði Steinbergur í viðtali við Baggalút. "Ég skoða hráefnið gaumgæfilega og geri svo tilboð í það."
Kveðst hann hafa vel valinn hóp viðskiptavina sem hafi miklar sérþarfir hvað kjötneyslu varðar og þar á meðal séu margir frammámenn í þjóðfélaginu. Vill hann ekki nefna nein nöfn, en í hópnum sé meðal annars einn fyrrverandi forseti Íslands, svo eitthvað sé nefnt.
Steinbergur kveðst ekki hafa nein neðri mörk á magni sem fólk getur boðið honum, en efri mörkin liggi við heilan skrokk. "Það er nú líka sjaldgæft að fólk bjóði svo mikið og þá er oftast ekki alveg í samræmi við lög, hahahaha."
Allt fyrr perrann!
Perrajakkar, perrabuxur, perraskór, perrasokkar.
Perragarðurinn.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.