Hafnfirskur bankaræningi, sem rændi Sparisjóð Hafnafjarðar á dögunum, hafði samband við Baggalút og lýsti yfir verulegum vonbrigðum með frammistöðu lögreglu í máli hans.
Hann kveðst hafa reiknað með því að öðlast frægð og frama með ráninu, en sér nú fram á að hann verði jafn óþekktur og áður. Hann segist reiðubúinn að koma til móts við lögreglu með því að afhenda þeim hárlokk af sér og ýmsa persónulega muni í þeirri von að það muni flýta rannsókn málsins.
"..það má segja að ég hafi gert mistök með því að treysta á að skósmiðurinn myndi þekkja mig aftur og eins hélt ég að þessar myndavélar væru miklu betri," sagði ræninginn og viðurkenndi einnig að nælonsokknum hefði verið ofaukið.
Til sölu
Vorum að fá í einkasölu nokkra skemmtilega fjárfestingarbanka. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.