Linda Sæunnz saumakona frá Hafnarfirði eignaðist sinn fyrsta vin á leið sinni um Vestfirði í síðustu viku. Vinurinn sem um ræðir er þvottabjörn og kemur þeim að sögn Lindu afar vel saman.
"Hann beit mig reyndar fyrst þegar við hittumst og smitaði mig af hundaæði," sagði Linda í spjalli við Baggalút. "En ég fyrirgaf honum það strax, því hvað er eitt bit á milli vina? Ég komst að því þá að það sem skiptir máli í lífinu er vináttan."
Linda tók þvottabjörninn með sér heim til Hafnarfjarðar og lét umsvifalaust svæfa hann og stoppa upp "...enda vil ég náttúrulega ekki vera bitin aftur, hahahaha." Segir hún vináttu þeirra sterkari nú en nokkru sinni fyrr.
Til sölu
Vel með farinn fagurrauður Hummer jeppi. Lítið ekinn. Laus strax.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.