Grjetar Skarphéðinsson kokkur og náttúruverndarsinni hefur þróað nýja tækni til að auka nýtingu á auðlindum jarðarinnar. Er hér um að ræða aðferðir til endurnýtingar matvæla og hefur Grjetar gefið fyrirbærinu nafnið 'sjálfbær eldamennska'.
"Jú, þetta hefur gefist afskaplega vel," sagði Grjetar í spjalli við Baggalút. "Ég keypti til dæmis 500 gr. af nautakjöti fyrir viku - hef eldað það á hverjum degi og borðað fylli mína, en þó eru enn eftir um 250 gr. af því í ísskápnum."
Grjetar segir hugmyndina byggjast á því að endurnýta leifar sem verða við bæði eldun, neyslu og líkamlega úrvinnslu matarins, "...og þá á ég við allar leifarnar, því annars gengur þetta ekki upp," sagði hann að lokum.
Lítið notaður
geimferðabúningur, appelsínurauður, til sölu gegn sanngjörnu verði. Einnig á sama stað til sölu vel með farinn íslenskur fáni. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.