Í gćrkvöld var hulunni svipt af ţeim "bókmenntaverkum" sem tilnefnd eru til íslensku bókmenntaverđlaunanna í ár. Skemmst er frá ţví ađ segja ađ hin íslenska bókmenntaelíta kaus ađ sniđganga bókaútgáfuna Baggalút enn einu sinnu. Algerlega var litiđ framhjá Stórvirkjum eins og Blóđskömm og Á rottugangi í flokki fagurbókmennta og afrekiđ Indland - land fávitans, í flokki frćđibóka, var ekki virt viđlits.Ég mćtti sem fulltrúi útgáfunnar, en eftir fimmtu áfyllingu á freyđivíniđ var mér orđiđ nokkuđ sama um hver fengi hvađa verđlaun. Ég stikađi ţví á Hótel Borg, ţar sem ég eyddi ţví sem eftir var kvölds í félagi viđ ţýskan lyfsala -eđa kryddkaupmann- sem svarađi nafninu Schtephan af einhverjum ástćđum. Í morgun nagađi svo samviskan mig ţar sem enginn var viđstaddur til ađ taka viđ túlípönum úr örmum blómarósarinnar skeggjuđu - Sigurđar Svavarssonar. Ţví rak mig í rogastans er ég sá tilnefningarnar í Morgunblađinu. Ekki ein einasta fyrir verk útgefiđ af Baggalúti! Engin! Núll!Nú er ţađ svo, eins og lesendur Baggalúts ţekkja vel, ađ skjólstćđingar og starfsmenn bókaútgáfunnar Baggalúts hafa á ţessu ári, sem endranćr, ritađ fleiri og mun merkari bókmenntaverk en allir ţeir höfundar sem nokkru sinni hafa veriđ tilnefndir til ţessara bitlinga bókmenntaelítunnar - samanlagt! Eftilvill vćri ráđ ađ prenta út vef Baggalúts í heild sinni og gefa út fyrir nćstu útnefningu ađ ári, til viđbótar viđ ţann mikla fjölda bóka sem bíđa útgáfu (ég nefni sem dćmi: Tilbrigđi viđ ost e. Gunnar P. Gunnarsson, Blćbrigđi túndrunnar e. Frosta Hraunvík og Guđ gaf mér síma e. Stefán Bjarman). Ţćr nefndir sem skipađar voru yfirdómstóll bókmenntaelítunnar ađ ţessu sinni hafa kveđiđ upp dóm sinn - aftaka sannra bókmennta skal ţađ vera og upphafning markađsskrumsins. Ţessu trúđi ég svosem upp á alla sem til voru kallađir í nefndir ţessar - utan einn. Sómapiltinn knáa - skćrasta geisla ljósvakans. Ađ lokum: Et tu Gísli Marteinn!??